Jak przestawić gospodarstwo ze zwykłego na gospodarstwo permakulturowe.

Kliknij w obrazek, żeby powiększyć.

Zapewne ten temat interesuje wielu Czytelników bloga.

Z moich postów można wnioskować, że jestem orędownikiem tego, by do produkcji żywności w naszym klimacie wykorzystać głównie drzewa…
Co prawda są to rośliny wieloletnie, do ich „uprawy” nie potrzeba tak drogich maszyn… Mają jednak jedną wadę, która może zniechęcać do ich stosowania – potrzebują czasu zanim zaczną dawać plony.

Chciałbym pokazać, jak można sprawić, że będą na ziemi dorastać drzewa i jednocześnie nie będzie to ziemia wyłączona z produkcji rolnej. Oznacza to, że rolnik może przestawiać swoje gospodarstwo na uprawę roślin wieloletnich uprawiając na danej ziemi również rośliny jednoroczne, które zapewniają mu potrzebne pieniądze. Dzięki temu nie musi zamrażać pieniędzy i ziemi na długie lata. Oto tłumaczenie jednej historii.

„Bob Carruthers, farmer z Morrilton w stanie Arkansas, staną przed wyborem: albo stanie się większy, albo zmieni produkcję albo będzie czekał jak zostanie wypchnięty z rynku. Zdecydował się posadzić na swych równiutkich polach pekany (drzewa dające orzechy podobne do orzechów włoskich). Drzewa posadził w rzędach, między nimi postanowił nadal uprawiać rośliny jednoroczne w czasie gdy drzewa są nadal małe. Wybrał kilka rodzajów pekanów, na które jest duży popyt i takie które dojrzewają na przestrzeni długiego czasu. Posadził je w odstępach 10,5 metra. Rzędy są oddalone od siebie o 18 metrów. Zainstalował również nawadnianie kropelkowe, przez pierwsze kilka lat nawoził w oparciu o analizę gleby oraz liści. Cztery lata po posadzeniu uzyskał już jakiś plon orzechów pekan, które sprzedaje w hurcie po 1,5 dolara za funta(około 3,20 dolara za kg). Planuje zakupić mechanicznego dziadka do orzechów, żeby mógł dodawać więcej wartości do swojego produktu i sprzedawać bezpośrednio konsumentowi, bez pośrednictwa hurtowni.

Między swoimi 18 metrowymi rzędami Carruthers uprawia bezorkowo pszenicę i soję z 17% spadkiem w plonach w porównaniu do poprzedniego monokulturowego pola. Planował, że nastąpi zmiana w dostępności światła w miarę, jak drzewa będą dorastał. Gdy światło będzie niewystarczające do produkcji soi ograniczy produkcję między rzędami tylko do pszenicy. Około roku 22 zetnie co drugie drzewo w rzędzie. Będą rosły zatem w rozstawie, 18 na 21 metrów. Początkowo obliczał, że koszt założenia zwróci się w 13 roku, teraz spodziewa się jednak, że nastąpi to w 10 albo 11 roku. W międzyczasie uprawa w międzyrzędach zapewnia przepływ gotówki i wykorzystanie ziemi, gdy dochód z drzew jest minimalny.”

Warto zauważyć, że Bob Carruthers nie stosował jako tako permakultury, tylko stworzył system agroleśniczy – jeden z elementów projektowania permakulturowego. Prawdopodobnie w swojej uprawie bezorkowej stosował herbicydy.

Tłumaczenie historii jest moje, oryginał można znaleźć w artykule „Agroforestry overview” (Omówienie agroleśnictwa). Całość w języku ang dostępna pod tym linkiem.

Ilustracja pochodzi z książki Billa Mollisona „Permculture: A Designers manual”

Zasoby:
Agroleśnictwo od strony prawnej
Wydajność z ha systemu agroleśniczego
Opłacalność produkcji rolnej w systemach permakulturowych
Kasztan jadalny, chiński, amerykański – ciekawe drzewa do systemu agroleśniczego

A Ty co o tym myślisz?